مادرانه
مادرانه روزی که تو مرا در دوران پیری ببینی سعی کن صبور باشی و مرا درک کنی....
اگر من هنگام غذا خوردن خود را کثیف میکنم اگر نمیتوانم خودم لباسهایم را بپوشم صبور باش...
اگر هنگام صحبت کردن مطلبی را هزار بار تکرار میکنم حرفم را قطع نکن و به من گوش بده...
هنگامی که تو خردسال بودی من یک داستان را بارها برایت میخواندم تا تو بخوابی...
هنگامی که مایل به حمام رفتن نیستم مرا خجالت زده نکن وبه من غر نزن ...
زمانی را به خاطر بیاور که من برای حمام بردن تو به هزار کلک وترفند متوسل میشدم...
هنگامی که ضعف مرا در استفاده از تکنولوژی جدید می بینی به من فرصت فراگیری بده و با لبخند تمسخر آمیز به من نگاه نکن...
من به تو چیزهای زیادی آموختم ... چگونه غذا بخوری...
چگونه لباس بپوشی و چگونه با زندگی مواجه شوی...
هنگامی که پاهای خسته ام به من اجازه راه رفتن نمیدهند دستانت را به من بده...
همانگونه که در کودکی اولین گامهایت را به کمک من برداشتی...
تو نباید از اینکه مرا در کنار خود می بینی احساس غم و ناراحتی کنی تو باید مرا درک کنی و یاریم دهی
همانگونه که یاریت کردم که زندگی ات را آغاز کنی...
مرا یاری کن در راه رفتن مرا با عشق و صبوری یاری ده که راه زندگی ام را به پایان ببرم...
و من نیز پاداش تو را با لبخند و عشقی که همواره به تو داشته ام خواهـــــــــــم داد.......
پســــــــرم...
اگر احترام می خواهی احتــــــرام به
پـــدر و مادرت را فراموش نکن...
دعایم را همواره بدرقه راه زندگی ات میکنم
و
از خدا میخواهم که همیشه سربلند
و موفق باشی ...
